"Prawdziwa miłość i inne nieszczęścia" - Rachel Gibson

Chwilowy kryzys czytelniczo-recenzyjny, który mnie ostatnio dopadł, mam już na szczęście za sobą i chciałabym przedstawić książkę, która pomogła mi stłumić przykre wrażenia po niedawnej, traumatycznej przygodzie z "Agencją".

Główną bohaterką powieści jest Faith Duffy, była striptizerka oraz króliczek Playboya, żona starszego od niej o ponad pięćdziesiąt lat milionera, Virgila, po którego nagłej śmierci, otrzymuje spadek w postaci dużej części majątku oraz – ku zaskoczeniu wszystkich – drużynę hokejową. Pomimo początkowych planów jej sprzedaży, Faith, po kłótni z pragnącym przejąć drużynę synem Virgila, który utrzymywał napięte stosunki z ojcem, oraz nie ukrywał niechęci do jego żony, postanawia ją zatrzymać. W nowej roli właścicielki klubu pomagają odnaleźć się jej pracownicy i asystenci, wykazujący się na ogół ostrożną sympatią, jedynie kapitan drużyny, równie przystojny jak gburowaty Tyson Savage, nie ukrywa niepokoju i boi się, że Faith, niemająca najmniejszego pojęcia o hokeju, może wszystko popsuć. Sytuacji ani trochę nie poprawia to, że nie może oderwać od niej oczu :)

Pomimo że o hokeju wiem chyba jeszcze mniej od Faith, umieszczenie akcji w środowisku hokeistów (wiecznie zarośniętych, gdyż jak głosi przesąd, golenie się w czasie rozgrywek przynosi pecha), oraz innych ludzi pracujących na sukces drużyny okazało się bardzo ciekawym pomysłem - podobnie zresztą jak sama główna bohaterka, znacznie inna od tych, z którymi ostatnio się spotykałam, która oprócz mnóstwa nowych problemów z którymi musi się zmagać, dźwiga ze sobą trudną przeszłość. Autorka w bardzo przekonujący sposób ukazała relacje pomiędzy Faith (swoją drogą, przez to imię bardzo długo miałam przed oczami jedną z postaci z mojego ukochanego serialu:) i nieżyjącym już Virgilem, zupełnie inne od tego, co uważały osoby z ich otoczenia, czym dodatkowo podkreślona zostaje jej samotność po śmierci męża. Powieść nie należy do szczególnie nieprzewidywalnych (chociaż zaskoczeń też nie brakuje), jednak główni bohaterowie w zupełności to rekompensują. Autorka bardzo zręcznie połączyła wątek starań drużyny w zdobycie mistrzostwa z rodzącym się uczuciem nowej właścicielki drużyny i jej kapitanem, tak je splatając, że były od siebie całkowicie zależne. Całość napisana jest bardzo lekko i bez dłużyzn, a narracja trzecioosobowa sprawdza się w tym wypadku wyjątkowo dobrze, gdyż poznanie głównych bohaterów „z zewnątrz” okazało się bardzo ważne dla powieści. Niestety do książki wkradły się też błędy. Pomijam już dwie literówki, czy nawet jednorazowy, jednak dość duży błąd w edycji tekstu - znacznie gorsze było ciągle pojawiające się w dialogach jakieś dziwaczne „uhm”, wymrukiwane przez bohaterów – a gdy w pewnym momencie ten nieszczęsny zlepek pojawił się na jednej stronie dwa razy, a na następnej stronie znowu, zaczęłam podejrzewać kogoś o złośliwość. Nie wiem, czy to wina autorki, czy też tłumaczki, jednak w pewnym momencie stało się to nieco irytujące.

Nie oszukujmy się, że jest to coś więcej niż powieść obyczajowa z dużą dawką romansu, jednak książka była niezwykle wciągająca i urocza :) Bardzo miło spędziłam czas z powieścią Rachel Gibson i chętnie przeczytałabym inne jej powieści - a i do tej prawdopodobnie jeszcze kiedyś wrócę.